Obcy

— Tato, to mój nowy piesek. – U. pokazuje mi plastikową figurkę w wyciągniętej ręce.

— No tak, nowy w twojej kolekcji tysiąca i jednego pieska.

— Mhm, tak.

— Ale on przecież nie jest twój, tak?

— Tak...

— Pożyczyłaś go dzisiaj, pamiętasz? – Upewniam się.

— No, pamiętam. A wiesz, on będzie dzisiaj ze mną spał.

— Co? Naprawdę?

— Naprawdę.

— Ale on jest jeszcze obcy.

— Nie, on nie jest obcy.

— No, dopiero dzisiaj go poznałaś i już, tak szybko chcesz go do łóżka? – Spojrzałem na U. i prawie się już roześmiałem, widząc, że nie rozumie. – E, niech śpi. – Łaskawie przyzwoliłem. Na obcego.